آموزش در دوران كودكی ( روش تحقیق ) 73 ص

بیان مساله

كودكان گلهای زندگی هستند كه اگر نور خورشید تربیت به آنها بتابد و اگر از جویبار آگاهی آب بنوشند و باز هم اگر مورد توجه ،‌لطف و نوازش كافی قرار گیرند عطرشان باغ زندگی را فرا می گیرد ، اگر چنین نباشد ، كویری را بوجود می آورند بی بروبار كه نه باغ ، بلكه خارستان است و اولین سنگ بنای سازندگی شخصیت كودكان و در نهایت سازندگی اجتماع در  همین سالهای اولیه گذاشته می شود و لذا هم از نظر كیفی و هم از حیث كمی این دوره از اهمیت خاصی برخوردار است .

بنا به سفارش نبی اكرم (ص) كه می فرماید (العلم فی الصغر كالنقش فی الحجر) كه دانش در كودكی مانند نقش بر سنگ است . و یا غزالی اشاره ای به این مطلب دارد كه (هر كار كه عظیم بود ، تخم آن اندر كودكی افكنده باشند 

در این راستا فردریك فروبل آلمانی سیستمی از بازیهای آموزشی را برای كودكان ابداع كرد و برای نخستین بار كودكستانی را در سال 1837 در بلانكبرك آلمان  بنا نهاد و در سال 1855 اولین كودكستان در آمریكا توسط كارل شورز تاسیس شد .

در نیم قرن اخیر ، آموزش و پرورش پیش دبستانی (كودكستان –مهدكودك )در كشور ما ضرورت پیدا كرد و از سال 1298 در تهران و بعضی از كشورهای دیگر مانند ایران كودكستانهایی تاسیس شد و می توان گفت اولین كودكستان ایران در سال 1303 در شهر تبریز در محله صفی بازار توسط جبار باغچه بان به نام باغچه اطفال تاسیس شد[ .

در سال 1307 در شیراز تاسیس شد و مخصوص كودكان مرفه بود و اولین امتیازی كه از طرف وزارت معارف و اوقاف صنایع مستطرفه برای تاسیس كودكستان ها صادر شد و به نام خانم برسابه هوسپیان در تاریخ 31/4/1310 بود و این سال سرآغاز جدیدی درتاریخ آموزش های پیش دبستانی در ایران بود كه مخصوص كودكان 7-4 سال بود كه در سال 1335 طبق آئین نامه ای سن كودكان 6-3 سال قید شد و تا سال 1322 كودكستان در ایران وجود داشته است و تا سال 1371 تعداد آنها به 4114 باب رسید و در كشور بنین نیز دوره دو ساله پیش از دبستان كه كودك از سن 3 سالگی شروع می كند و تا سن 5 سالگی ادامه می یابد در این دوره مطابق علاقه و استعدادش تحصیل می كند.

آموزش و پرورش در مرحله پیش از دبستان از دیر باز در كشور ، بعنوان یك مرحله آموزش مطرح بوده است . یعنی از همان زمان كه برنامه ریزی در امر تعلیم و تربیت كودكان در دوره دبستان به طور جدی مورد توجه قرار گرفته مساله تعلیم و تربیت كودكان در سالهای اولیه پیش از دبستان كه باید آن را سالهای سازندگی و تشكیل دهنده بسیاری از صفات و خصوصیات كودك نامید نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است با توجه به اینكه انسان اولین ارتباط اجتماعی خود را با محیط اطرافش از دوران طفولیت آغاز می كند و اولین درسهای زندگی فردی و اجتماعی را در این سن می آموزد . لذا این سن ضرورت توجه بیشتر را می طلبد و هویدا است ذهن كودك همانند زمین مساعدی است كه تاكنون كشتی در آن صورت نگرفته و بذری افشانده نشده است . بنابراین در چنین زمین مساعدی هر بذری كه افكنده شود پاسخ می دهد و زمینه رشد  آن با توجه به توانایی هایش فراهم می شود و حاصل این بذر تا پایان عمر در مزرعه ذهن كودك باقی می ماند و فرد از آن تاثیر می پذیرد و بر اساس آن عمل می كند و تغییر بنیادی آن بسیار مشكل و در مواردی غیر ممكن است .